"Met ons vrijwilligerswerk willen we andere Koerden ondersteunen"
De Koerdische Rouchan Jafar (40), afkomstig uit Syrië, verblijft sinds 1998 in België, samen met haar man en haar twee zonen. Ze is een ondernemende vrouw die, uit naastenliefde, samen met haar man een vrijwilligersinitiatief Hevi heeft opgericht om Koerden in België te ondersteunen.
“Mijn man is als eerste naar België getrokken. Bij zijn aankomst hier heeft hij heel veel ondersteuning gekregen van zijn Koerdische vriend die met een Belgische is getrouwd. Dit heeft hem geholpen om zijn weg hier te vinden. Zijn vriend bood hem onderdak aan. Wegtrekken uit je thuisland en een nieuw leven beginnen in een vreemd land, vraagt een groot aanpassingsvermogen en is erg ingrijpend. Pas een jaar later ben ik met mijn zonen naar hier gekomen. Daarom zijn wij – voornamelijk mijn man – met dit vrijwilligersinitiatief begonnen. Wij willen ondersteuning bieden waar nodig en een aanspreekpunt zijn zodat niemand alleen door dit proces hoeft te gaan. Mijn bijdrage in de vrijwilligerswerking varieert van eens per maand tot meerdere keren per week.
Het leukste vond ik toen ik Syrische kinderen heb geholpen. Na twee dagen intens werken, kwam ik moe en ziek thuis, maar dat heb ik niet eens gevoeld. Zo kun je zo door kleine dingen mensen helpen.
Door dit vrijwilligerswerk heb ik heel veel nieuwe mensen leren kennen. Daardoor leg ik nu gemakkelijker contacten en doe ik dat ook vaker. Daarnaast is mijn integratie ook verbeterd. Dat komt omdat ik meega met mensen naar de gemeente om bepaalde administratieve zaken in orde te brengen. Ik zie en hoor hoe alles werkt en zo leer ik veel bij. Bovendien doen wij ook aan een soort buddywerking en door dit contact is ook mijn kennis van de Nederlandse taal verbeterd.
In de Syrische samenleving is er van nature uit veel broederlijkheid. Iets als ‘vrijwilligerswerk’ bestaat er op zich niet. Het gebeurt automatisch. In vergelijking met België is de samenleving er veel socialer.
Binnen onze organisatie maken wij mondelinge afspraken over het werk, we ondertekenen geen contract. Ik weet wel dat we verzekerd zijn als we ergens naartoe gaan. Met een vrijwilligersvergoeding werken we niet. Dit zou het aantal vrijwilligers wel doen stijgen, maar of de intenties dan wel goed blijven weet ik niet. Ik doe naast mijn vrijwilligerswerk nog een betaalde job, maar anderen doen dat bijvoorbeeld niet.
“Mijn man is als eerste naar België getrokken. Bij zijn aankomst hier heeft hij heel veel ondersteuning gekregen van zijn Koerdische vriend die met een Belgische is getrouwd. Dit heeft hem geholpen om zijn weg hier te vinden. Zijn vriend bood hem onderdak aan. Wegtrekken uit je thuisland en een nieuw leven beginnen in een vreemd land, vraagt een groot aanpassingsvermogen en is erg ingrijpend. Pas een jaar later ben ik met mijn zonen naar hier gekomen. Daarom zijn wij – voornamelijk mijn man – met dit vrijwilligersinitiatief begonnen. Wij willen ondersteuning bieden waar nodig en een aanspreekpunt zijn zodat niemand alleen door dit proces hoeft te gaan. Mijn bijdrage in de vrijwilligerswerking varieert van eens per maand tot meerdere keren per week.
Het leukste vond ik toen ik Syrische kinderen heb geholpen. Na twee dagen intens werken, kwam ik moe en ziek thuis, maar dat heb ik niet eens gevoeld. Zo kun je zo door kleine dingen mensen helpen.
Door dit vrijwilligerswerk heb ik heel veel nieuwe mensen leren kennen. Daardoor leg ik nu gemakkelijker contacten en doe ik dat ook vaker. Daarnaast is mijn integratie ook verbeterd. Dat komt omdat ik meega met mensen naar de gemeente om bepaalde administratieve zaken in orde te brengen. Ik zie en hoor hoe alles werkt en zo leer ik veel bij. Bovendien doen wij ook aan een soort buddywerking en door dit contact is ook mijn kennis van de Nederlandse taal verbeterd.
In de Syrische samenleving is er van nature uit veel broederlijkheid. Iets als ‘vrijwilligerswerk’ bestaat er op zich niet. Het gebeurt automatisch. In vergelijking met België is de samenleving er veel socialer.
Binnen onze organisatie maken wij mondelinge afspraken over het werk, we ondertekenen geen contract. Ik weet wel dat we verzekerd zijn als we ergens naartoe gaan. Met een vrijwilligersvergoeding werken we niet. Dit zou het aantal vrijwilligers wel doen stijgen, maar of de intenties dan wel goed blijven weet ik niet. Ik doe naast mijn vrijwilligerswerk nog een betaalde job, maar anderen doen dat bijvoorbeeld niet.
Door dit vrijwilligerswerk leg ik nu gemakkelijker contacten
Vrijwilligerswerk vind ik heel goed. Ik doe dat graag. Ik heb twee kinderen en soms is het heel druk. Ik werk en mijn man werkt. Ik vertrek tegen 8 uur, mijn man tegen 7 uur. Wij komen pas tegen 17u thuis. En dan moeten we nog eten en doen we snel verder. Toch doen het graag.
Binnen onze vzw helpen we Koerdische mensen die nieuw toekomen uit Syrië. We ondersteunen hen begeleiden hen rond alledaagse zaken, samen met andere Belgische gezinnen. We leren hen de Nederlandse taal, doen samen boodschappen en tonen hen de weg. Daarnaast organiseren we ook grote openbare eetfestijnen om centen op te halen om naar Syrië te sturen. Zo kunnen de kinderen in Syrië naar school en kunnen ze hun diploma behalen.
Met dit vrijwilligerswerk ben ik veel bezig. Ik kan je niet precies vertellen hoeveel keren ik dit doe. Het is afhankelijk van de nood van de Koerden. Gelukkig heb ik binnen het OCMW een baas die me de kans geeft om steeds mijn werk te mogen onderbreken wanneer iemand dringend nood heeft aan mijn begeleiding.”
