Blessingis 11 jaar geleden vanuit Nigeria naar België gekomen. Ze wacht nog steeds op papieren en hoopt dan werk te kunnen vinden. Ze hoopt ook dat haar ervaring als vrijwilliger een extra troef is. Maar zelfs als ze werk vindt, zal ze het vrijwilligerswerk nooit loslaten.
"Ik ben heel gelukkig te kunnen werken als vrijwilliger. Zelfs al heb ik papieren en betaald werk, dan nog wil ik vrijwilligerswerk blijven doen. Ik zou het anders te veel missen om al die mensen en die verschillende culturen te leren kennen. Ik ben gelukkig met hen en zij met mij. Ik geef mensen eten en we lachen samen. Dat is mijn leven.
Toen ik nog niet zo lang in Oostende was, zei een medewerker op het stadhuis me dat ik naar het sociaal huis moest om papieren te krijgen en naar Jakoeboeom eten te krijgen. Zo ben ik hier beland, eerst als bezoeker. Ik keek wel al uit om hier te kunnen werken, tot Arlette mij vroeg: ‘Blessing, heb jij zin om mij en de mensen te helpen?’. Ondertussen werk ik hier al een vijftal jaar als vrijwilliger.
Ik geef mensen eten en we lachen samen. Dat is mijn leven
Ik help op woensdagnamiddag met de voedselbedeling. Ik noteer de naam van de mensen en wat ze kunnen krijgen. Amin en Madi zijn mijn assistenen. Met ons drieën vormen we een goed team. Het is niet altijd even gemakkelijk. Vooral bij mensen die hier voor het eerst komen. Soms beginnen ze te discussiëren omdat ze meer van dit of dat willen. Maar dan blijf ik rustig, dat moet wel, en zeg hen dat dit niet kan omdat we iedereen die hier komt willen helpen. Ik heb nog nooit problemen gehad met mannen die bv. niet door een vrouw willen geholpen worden. ‘Als je Blessing niet wil, dan krijg je ook geen eten.’ (schaterlacht)
Als je Blessing niet wil, dan krijg je ook geen eten
Als ik hier werk, kan ik mensen helpen die in eenzelfde situatie zitten als ik zat. Dat maakt me blij. Of mijn vrijwilligerswerk zal helpen om papieren te krijgen, dat moet nog blijken. Maar het is goed dat ik bezig ben en mensen leer kennen, nu ik nog geen werk heb. Ik oefen hier ook mijn Nederlands, want als je geen Nederlands kent, kan je niet werken. Dus daarom is vrijwilligerswerk ook goed. Maar op school versta ik alles gemakkelijker omdat er correct Nederlands wordt gesproken, hier is dat niet altijd het geval.
Wij hebben een gemengde ploeg met mensen van verschillende nationaliteiten. Je moet iedereen leren kennen en met iedereen samenwerken, dat is goed. Ik werk met mensen van Syrië en ik ben van Nigeria, maar we begrijpen elkaar.
Het is goed dat je met mensen van verschillende nationaliteiten moet leren samenwerken
In Nigeria bestaat ook wel zoiets als vrijwilligerswerk: in weeshuizen bijvoorbeeld komen mensen helpen, dat is ook vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk, het woord zegt het zelf, dat is onbetaald werk. Je doet dit vanuit je hart, dus dat moet niet betaald worden. Anders is het geen vrijwilligerswerk meer.”