"Ik zou verdriet hebben, mocht ik niet meer naar Jakoeboe kunnen komen”
Samen met een immense stroom landgenoten vluchtte Amin in 2016 vanuit Syrië, over de Balkanroute, naar het westen. Hij belandde in Oostende en leerde er Jakoeboe kennen.
“Na een lange tocht vanuit Syrië over Turkije, Griekenland, Macedonië, Kroatië, Slovenië, Oostenrijk en Duitsland ben ik alleenin België aangekomen. Nadien kwamen mijn vrouw en twee kinderen mij vervoegen.
Ik studeer Nederlands op CVO en ben een traject gestart in het kader van artikel 60. Eerst ga ik een maand stage doen als klusjesman en nadien kan ik hopelijk een werkcontract tekenen. In Syrië studeerde ik voor automecanicien. Op mijn werk zal ik de hele dag Nederlands praten en de taal dus sneller leren dan enkel op school in de lessen.
De mensen die hier werken zijn allemaal heel vriendelijk
In Jakoeboe werk ik elke woensdag. Een vriend van mij werkte hier en heeft gevraagd of ik hier vrijwilligerswerk kon doen. Ik help mee met de voedselbedeling, help poetsen en doe de afwas. Ik kan vrij kiezen wat ik doe. Ook mijn vrouw komt hier helpen als ze niet moet werken of als ze op school zit. Hier komen veel Arabisch-sprekenden en ze zijn allemaal blij dat ze naar Jakoeboe kunnen komen. Ze komen koffie drinken en ontvangen een voedselpakket van Blessing. De mensen die hier werken zijn allemaal heel vriendelijk. Wij praten veel Nederlands en oefenen zo de taal. Je hebt hier in Jakoeboe een veelheid aan talen: Arabisch, Frans, Pasjtoe, Engels … maar iedereen spreekt en begrijpt Nederlands. Dat gaat niet altijd even gemakkelijk, maar we doen ons best.
Als vrijwilliger krijg ik geen geld, maar dat vind ik geen probleem. Ik ben blij om als vrijwilliger te kunnen helpen. Drie uur per dag ga ik naar school. Maar ik wil niet zomaar thuis zitten. De mensen in Syrië zitten ook niet thuis, maar daar heb je geen vrijwilligerswerk zoals hier. Het is goed dat zoiets als vrijwilligerswerk bestaat. Ik zou veel verdriet hebben mocht Jakoeboe er niet meer zijn. Als vrijwilliger kunnen werken, maakt me blij. Mocht het hier gedaan zijn, ik zou onmiddellijk ander vrijwilligerswerk zoeken.”