"Ik ben blij dat ik hier kan werken"
Ahmed (37) woont al vier jaar in België. Samen met zijn vrouw en zijn 1-jarig dochtertje. Voordien speelde zijn leven zich af in Tikrit/Irak. Hij studeerde geologie – specialisatie landbouw - maar verdiende bij als zanger in Bagdad.
“Ik heb zoveel van anderen gekregen, dus wil ik iets terugdoen. Begrijp je? Het is belangrijk dat ik anderen iets kan geven van wat ik kan. Twee maanden geleden startte ik als vrijwilliger in de Olijfboom. Ik had deze plek leren kennen, omdat mijn vrouw en ik meubelen zochten voor ons appartement. We bleven hier iets drinken en toen vroegen ze me of ik hier wou komen helpen. Op dinsdag en donderdag kom ik hier om helpe: ordenen, zaken uitladen, poetsen. Je bent hier samen met anderen bezig en dat is goed. Je kan dan een beetje praten. In het begin was dat wat moeilijk, want je kent de taal en de mensen nog niet. Maar dat verbetert geleidelijk aan. Iedereen is hier echt aardig.
In de Olijfboom werk ik zonder iets te verdienen. Dat is oké voor mij. Ik verdien wel iets bij door fietsen te herstellen. In de avondles leer ik fietsen herstellen. Iets doen voor een ander, zonder ervoor betaald te worden, is normaal in Irak. Als je iemand ziet die hulp nodig heeft, dan help je. In de islam is het belangrijk om elkaar te helpen. Mijn geloof is belangrijk voor mij, maar ik praat daar niet veel over hier.
“Ik heb zoveel van anderen gekregen, dus wil ik iets terugdoen. Begrijp je? Het is belangrijk dat ik anderen iets kan geven van wat ik kan. Twee maanden geleden startte ik als vrijwilliger in de Olijfboom. Ik had deze plek leren kennen, omdat mijn vrouw en ik meubelen zochten voor ons appartement. We bleven hier iets drinken en toen vroegen ze me of ik hier wou komen helpen. Op dinsdag en donderdag kom ik hier om helpe: ordenen, zaken uitladen, poetsen. Je bent hier samen met anderen bezig en dat is goed. Je kan dan een beetje praten. In het begin was dat wat moeilijk, want je kent de taal en de mensen nog niet. Maar dat verbetert geleidelijk aan. Iedereen is hier echt aardig.
In de Olijfboom werk ik zonder iets te verdienen. Dat is oké voor mij. Ik verdien wel iets bij door fietsen te herstellen. In de avondles leer ik fietsen herstellen. Iets doen voor een ander, zonder ervoor betaald te worden, is normaal in Irak. Als je iemand ziet die hulp nodig heeft, dan help je. In de islam is het belangrijk om elkaar te helpen. Mijn geloof is belangrijk voor mij, maar ik praat daar niet veel over hier.
Het is belangrijk dat ik anderen iets kan teruggeven
Als je hier als vluchteling aankomt, heb je echt een hard leven. Je kent niemand, je moet veel uitzoeken, je kent geen Nederlands en weet niet waar je naartoe moet. Misschien is dat wel een reden waarom vluchtelingen niet altijd zomaar vrijwilligerswerk gaan doen.
Als ik hier werk, moet ik me natuurlijk aan bepaalde afspraken houden. Zo probeer ik op tijd te komen. (lacht) Ik weet niet of ik verzekerd ben, mocht hier iets gebeuren. Maar ik veronderstel dat het ok is. Maar we proberen om in veilige omstandigheden te werken. Ik ben blij dat ik hier kan werken.”
